ANNE

Küçükken düþüpte dizim kanayýnca annem öperdi geçerdi
Kalbimi kýrdýlar kanýyor caným yanýyor
Öpsen geçermi anne
Küçükken bir yere çarpýnca ah etçez onu derdin
Þakacýktan vururdun ah seni ah diye
Büyüdüm çarpýp duygularýmý incitiyorlar anne
Þimdide ah edip dövsene
Küçükken yere düþünce hop oldu derdin kaldýrdýn
Þimdi yüreðimi yerlerde sürüyorlar
Hop oldu deyip kaldýrýrmýsýn anne
Küçükken arkadaþlarýmla kavga edince korurdun
Þimdi dost bildiðim hainlerden korurmusun anne
Üþüdüðümde kucaðýna alýr ýsýtýrdýn
Soðuk duygusuz insanlarýn arasýnda kaldým
Sýcacýk gözlerinle sarýlýp ýsýtýrmýsýn anne
Küçükken karným aðrýdýðýnda ovar geçirirdin
Kalbim aðrýyor ovda geçsin anne
Küçükken sen vardýn korkutmazdý beni hiçbir þey
Büyüdüm herþeyden herkezden korkuyorum anne
Senin gibi kimse sevmedi beni anne
Keþke küçük kalsam hep yanýmda olsan anne
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA

Sosyal Medyada Paylaşın: