ÇOCUKTA GÜLERDİ

Bir þiirdin üstüme yaðan
gecenin sesiyle aðýt gibi mýrýldanan


sesizliðin sözleriyle resmettiðin þehirlere yýðýnaklar kurulurdu
barikatlar ayaklanma çaðrýsýný redderdi gri’ce


kaleminden eskimiþliklere davetiyeler yazýlýrdý
devrik cümlelerin manalarý daðýlýrdý hece hece


saçlarýndaki dalgalara vurulurdu kýz güzelleri
sazýn geceleri hece çalardý gönüllerden çaðlayasý


bir þehirdin ýþýklarý uzaklara akan
uzaklardan yanýk sesli sevdalar sana akardý


hep kara bakardý gözlerindeki aklar
hüznüne maske takardýn palyaço bilge


yalancý edebiyat saklardýn her çizgiye
çizgiler neyse de hayatýna aldýðýn tek renk griydi neticede


gerçi bu kumaþtan çok fazla elbise çýkardý
sen renginin yalnýzlýðýna saplanmasaydýn


dahasý sen küfrüne kanýp hayatlarý harcamasaydýn
harcamasaydýn hayatlarý küfrüne saplanan


çocukta gülerdi hem içten derinden
kara gözlerini çevreleyen polat gibi acýya raðmen


belki cümlelerde seviþseydik
kanamazdýk böyle delice


08/05/2011
FÝLÝZÞAHÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: