Yaralı Bir Gül Düştü
Yaralý Bir Gül Düþtü
Daha bahar bitmedi, henüz vakit çok erken
Ayrýlýðýn; kalbimi bir hançer gibi deþti
Alev alan baðrýma bir damla su isterken
Ýçimdeki yangýna, yaralý bir gül düþtü
Ne ben sevmeye doydum; ne de, sen býktýn benden
Artýk ne dostum kaldý, ne anlayan var halden
Kapandý tüm kapýlar, bir þey gelmiyor elden
Gün doðmayan bahtýma karalý bir tül düþtü
Gözümde yaþ tükendi; inim inim inledim
Býraktýðýn sesini gecelerce dinledim
Göklere kucak açýp hep merhamet diledim
Yandý ellerim yandý, avucuma kül düþtü
Görünmez bir diyardan, bizleri izliyorsun
Nefes nefes dinleyip an be an gözlüyorsun
Beki de bizi bizden daha çok özlüyorsun
Neyleyim ki payýma kýrýk bir gönül düþtü
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.