ANAM
Dünyanýn çiçekleri, sana selam durmuþlar.
Börtü ve böcekleri, mateme boðulmuþlar.
Mekânýn cennet olsun, caným anam, gül anam.
Kardeþlerim yaralý, hangi birini saram.
Bu gün kuþlar ötmüyor, mahallede sessizlik.
Tüm komþular susmuþlar, çok zor imiþ sensizlik.
Dualar hep seninle, rahat uyu sen anam.
Özlemin büyüdükçe, azdýkça azar yaram.
Bakkal Mehmet soruyor, kasap Recep gülmüyor.
Sütçü Rýza öfkeli, semtimize gelmiyor.
Mahallenin direði, neþesiydin dost anam.
Çok sevdiðin o aðaç, bu yýl limon vermiyor.
Hasret çok yordu seni, doyamadýn gülüne.
Gülücükler daðýttýn, etmedin tek kelime.
Tam özlem bitti derken, göçüp gittin bal anam.
Takdiri ilahiydi, yenik düþtün ölüme.
Bize ömrünü verdin, siper ettin kendini.
Ýçinde biriktirip, söylemedin derdini.
Alýp götürdü seni, tek kriz melek anam.
Gülümseyip mi verdin? Gül kokan nefesini.
Bir tevekkül iliþti, inanan kalbimize.
Sen öðrettin bizlere, layýksýn sevgimize.
Takdir yüce Allah’ýn, Ýhlâs hakkýndýr anam.
Kýnalý kuzularýn, el açmýþ Rabbimize.
Dört evladýn minnettar, o tertemiz sevgine.
Boyadýk dualarla, seni cennet rengine.
Ol cennet meyveleri, sunulsun sana anam.
Ýmanla ve inançla, kalbimizdesin yine.
Allah Teala baki, kullar ise misafir.
Ýsyan etmek yakýþmaz, isyanýn adý kâfir.
Bu gün anneler günü, rahat uyu can anam.
Dünya fani olsa da, sana sevgiler zâhir.
MEHMET FÝKRET ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.