Bir kelebek gibi sanki
Kondun yüreðime
Baþka diyarlardan gelmiþçesine
Yorgun ve ürkek
Soluk alayým der gibiydin
Tam umut treninden yeni inmiþken
Benimsemiþken yalnýzlýðý
Misafiri oldun küskün yüreðimin
Kelebeðin ömrü kadar
Kýsa ama, imkansýzým oldun
Papatyalý elbisem vardý üzerimde
Ýlk bahardý geliþin
Gittiðinde yine ayný elbise
Son bahardý gidiþin
Ne kal diye bildim ne de git
Þimdi yine bahar geldi
Elbisem yine ayný
Elimde bir kare resmimiz
Gülen gözlerle bana bakan
Bende bize gülüyorum bakarken
Gözlerimden bir damla yaþ
Akmýyor..akýtmayacaðým
Çünkü..
Akan göz yaþým
Beni kaybetmen demektir
Sen hiç göz yaþýnýn
Akarken geri döndüðünü
Gördün mü?
Papatya YILDIZ
6.06.2007 13.50
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.