gece bir cadede gezerken ýþýklar yanmalý çevre temiz gökyüzünde yýldýzlar olmalý,ay ýþýðý yüzüme vurmalý, ve oturduðum yer yem yeþil olmalý içtiðim rakýdan tat almalýyým, hüzünden gam kasvetten uzaK, ve bir ormanda aðaçlar arasýnda bir aðca yaslanýp siðaramý içmeliyim, ve gözlerine bakmalýyým seni süzmeliyim. elini tutup aðaçlarýn dibine oturup, çývýl çývýl kuþlarý ahenk içinde senfoni okestrasýný dinlemeliyim sevgilim koluna girip sahilde yürürken martýlara balýkcýnlara el sallamalýyým, bir gül vermeliyim çay bahcesinde oturup gözlerini seyrederken kafe mi yudumlamalýyým, ellerini tutup her gün yürürken özlemlerimle birlikte yaþlanacaðýz , ve ben özlemlerimsiz ölmüyeceðim., ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.