sensizlik

Sen, sensiz kalmanýn ne demek olduðunu bilirmisin,
Sen hiç sensiz kalmadýn ki,
Oysaki bilseydin sensizliðin acýsný,
Vicdanýn bile elvermezdi
Beni sensiz býrakmaya…
Ne kadar mutluydum oysa,
Dünyaya senin gözlerinden bakarken,
Hayatý senin nefesinle yaþarken,
Sensiz nefes almak zulüm bana,
Sensiz mutluluk haram…
Alýþmalý mý acaba,
Yoksa söküp parçalamalý bu kalbi,
Sensiz hayat boþ bir sayfa,
Ýçinde tek harf bile yazmayan,
Oysa seninle kitap gibiydi hayatým,
Okudukça okunasý gelen,
Elinden býrakýlmayan,
Her sayfasý ayrý bir tat,
Her sayfasý ayrý bir heyacan…
Kandýrýyorum kalbimi,
Sensiz olmadýðýna inandýrýyorum,
Elinden oyuncaðý alýnmýþ bir çocuk misali,
Gelecek bir gün, mutlaka dönecek diyorum,
Ama ne yazýk ki dönmeyeceðini çok iyi biliyorum…
Damla damla kanatsa da yüreðimi bu acý,
Son damla kan’a kadar kandýracaðým onu,
Son damladan sonra gerek kalmayacak nasýlsa,
Ne bu yürek atacak, ne de ben olacaðým…

ertan kalay
Sosyal Medyada Paylaşın: