Gülþenin güllleri açtý,
Neþesin cihana saçtý,
Bülbül güle ah çekerdi,
Hemen güle doðru uçtu.
Bülbül gülü çok severdi,
Naðmesinde hep överdi,
Bir gün gülünü görmese,
Zar eyler baðrýn döverdi.
Gül bülbülü bekliyordu,
Güne hasret ekliyordu,
Dallarýnda hep tomurcuk,
Bülbülüne saklýyordu.
Rengârenk güller açýyor,
Miski amber hem saçýyor,
Gül bülbülü sarhoþ etmiþ,
Bülbül güle hep kaçýyor.
Gül dalýnda ne güzeldir,
Sevdasý var pek özeldir.
Hasreti gönüller yakar,
Sevgisi de çok ezeldir,
Gül koparma gel dalýndan,
Anlaman gülün halinden,
Üzer periþan edersin,
Gel düþürme hiç dilinden.
Gülþendeki gül küsmesin,
Bülbül yollara düþmesin,
Gül bülbüle naz eyliyor,
Bülbül nidan hiç susmasýn.
Cemal da âþýktýr güle,
Gülü için düþtü çöle,
Bülbülü aðlatan güle,
Çekmesin mi bülbül çile?
Cemalettin GÜRPINAR