ELOÐLU
Anamdan doðmadýn, kimin nesisin
Yakarsýn canýmý, ecel sesisin
Kuruttun ömrümü, kara yasýmsýn
Düþmedin yakamdan, çile eloðlu
Ocaðým söndürdün, tütmez dumaný
Çileyi doldurdun, çekmem yamaný
Dinlemez duymazsýn, feryat âmâný
Bitmedi olmadýk, hile eloðlu
Sýrtýmda taþýdým, semer kaþýnda
Çoraplarý örersin, gençlik yaþýnda
Saçlarýn aðarmadý, senin baþýnda
Ömrüme verdirdin, fire eloðlu
Aðzýmda kalmadý, tekmil diþlerim
Sayende bozuldu, bütün iþlerim
Feleðe kýzarým, kendim þiþlerim
Bakýlmaz üstümde, kire eloðlu
Belimi bükersin, takat kalmadý
Kulaðýn duymuyor, sözüm almadý
Kapýnda yaþlandým, çilem dolmadý
Sokarsýn bedenim, sin’e eloðlu
Arif BARAN
DOST ÝNCÝLER KARDEÞÝMDEN
AH BU EL OÐLU YOKMU?
Görür seni gözlerine vurulur
Ayarlamak için peþinde koþar durur
Ýlgini çekmektir tüm amacý
Kibar mý kibar centilmen bir bey olur
Kalbini feth etmek için çabalar durur
Elinden gelen her þeyi maharet sanýr
Ah bu eloðlu yok mu bu el oðlu
Seni sever güzel sözler döker
Elinde demet demet buket güller
Kabul edersen bu iþ tamamdýr der
Peþinden randevular görüþmeler
Sabýrsýzdýr evlenme teklif eder
Peþinden düðünler dernekler
Mutluluk adýna her þeyi önüne serer
Hep böyle devam edeceðini düþlerken
Bakarsýn ki bitmiþtir çoktan bal ayý
Her gün yemek, bulaþýk, ütü, ev iþi
Piþirir temizler yedirir kelepçeli kiþi
Hastalýðý bahane olur aðrýyamaz diþi
Bir gün takdir etmez hep hor görür
Halden anlamaz sanki o yorulur
Bütün gün masa baþýnda oturur
Bütün gün evin içinde o koþturur
Ah bu eloðlu yok mu eloðlu
Kendi ister gece gündüz gider gezer
Sen istesen bir gün ondada yorgunum der
Sadece annesi bilir güzel yemek yapar
Sen en güzelini sunsan da neye yarar
Saçýný süpürge etsen
Yoluna halýlar sersen
Yinede yaranamazsýn
Sen bu eloðluna
Nalan FIRINCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.