Nerede düþtü senin yapraðýn nerede kýrýldý kolun kanadýn, nerede sevmediler seni ve yaþam felsefeni, nerede sevmediler seni ve kimlerdi gözlerinde gülmeni istemeyenler kimlerdi senin sevgini begenmeyenler sevgine burun büküp felsefe yapanlar, kimlerdi,üzerine giyindiðin eski bir kaç parça giysiye bakýpta karar verenler. Nerede senin sevgin nerede yaprak yaprak düþürdün mü onu, biryerlerde her sonbahar geldiðinde, kimsenin bilmediði tanýmadýðý, görmediði anlamadýðý, dallardan mý düþürdün sevgini, bir türlü tutunamadýðýn izin vermedikleri.. Her düþtüðünde biraz daha mý ezildin ayaklar altýnda, biraz daha mý kabuðuna çekildin sessizce, biraz daha mý kabuk baðladý acýtan, kanadýkça kanayan derin yaralarýn, yine mi aðladýn gecelerin hatýrýna yalnýzlýðýna sýðýnýp dolu dolu,içli içli, hýçkýra hýçkýra....
16/11/1989/Gülhane Parký/ÝST./((((Metin GÜRSOY)))) Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.