NafiLe...
ELLerin bir kez býraktý ellerimi..
aLýstý parmaklarým yanlýzlýða..
Sen bir baþkasýna sarýlmýþtýnya..
Gözlerim yanýltmalýydý beni..
Seni böyle görmemeLiydi..
Nasýl cýkýpta ’Ben GeLDim’ diyebiliyorsun simdi?
Evet geldiðin doðru ama býraktýðým gibi mi?
Benim oLan..Benim için acýyan..Bana uyanan...
Senmisin eski sevgiLi..
Nekadar acý deðiLmi?
Eskimek bir yürekte..
Ben iLkkez durduramadým bir þeyi..
Senin bende eskimeni..
Ben iLkkez vurdumduymaza baðladým herþeyi..
Ne kötü haLLerini duymak istedim..
Ne Bensiz daha mutlu olduðunu...
Belki azda olsa sevinirdim biliyormusun ogünden sonra..
Seni öyLece eLeLe gördüðümde mutlu olma ihtimaLindi karþýmda..
Sonra hani derlerya..
Kara haber tez duyulur diye..
Senin o eLini tuttuðun..
Senin bana yaptýðýný sana yapýyormuþ...
Sen onu bana tercih ederken..
Oda Bir baþkasýný sana tercih ediyormus...
Acý oLan ne bilirmisin?
Her KuL ettiðini cekiyormuþ!!!
(SeSa)
21.o2. 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.