elimde kalemim beyaz kaðýda bakýyorum öyle saf anlamsýz bir þekilde yazmak içimden gelmiyor mutluyken dýþarý yansýtmak ne kadar zevk verse de iyi kotu her þey içimde mýhlanýp kalýyor öyle delice
kalpten beyne beyinden kaðýda yansýyan iki söz ne kadar anlamlýysa beyaz kaðýda siyah yazmak içimden gelmiyor çünkü ben seni içimde yasarken ne gerek var dýþarý yansýtmaya baþka biriyle paylaþmaya
ve ben içimdeki seni senle yasamaya bile kýyamazken öyle bakýyorum beyaz kaðýda bakýnýp duruyorum en temiz yerine iþleyecek olacak kelimeleri en siyah yerinden yazmaya çalýþýyorum
yüreðimde kazýlý duran en ücra köþesinde iki kelime ne kadar boþ duruyor en temiz yerinde en sade biçimde siyahlara bürünmüþ bir konumda ne söylenebilir ki seni senle yasarken hangi kelime karþýlayabilir ki sana duyduðum en anlamlý duyguyu ne gerek var onu dýþarý yansýtmaya baþkalarýyla paylaþmaya
senin için atan bu kalp fýsýldýyor her seferinde seni seviyorum diye hücrelerime ..
27,04,2011 14,26 :)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mcuikast.21 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.