yabanýl incir dallarý gibi döküldü ilekleri... her ileðe bir aný iliþtirdi turuncu bir ucu yanýk bir ucu olgun..
hoyrat bir rüzgar diliyle tarzý kadime tutundu önce esrar aralandý sonra kan fýþkýrdý dallardan dallar ileklerden arta kalan..
bir döllenme tutkusuydu on beþinde tüketen dallarý... bir döllenme tutkusu...
hayatýna dair her yolun sonunu bir ayraçla kapadý. ve yudumladý tavþan kaný dizelerini..
söz arif olana arzuhaldi.. o hali hara yandý yakýþmasa da bulut gözlerine suyu bulandýrmýþtý baþtan. korku endiþe aþmadan daðlarý bir gazal koþmalýydý. gazel üstüne niceden..
04/05/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.