İSTANBUL

Ýstanbul’un ufkundan, yükselen minareler,
Yeryüzünden Sema’ya, çaðlayan þelâleler.
Seyrederken mehtabýn denizdeki raksýný,
Engine çeker beni, o gizemli haleler.

Yedi tepe fetih’i, fetih’te Fatiha’yý,
Eyüp Sultan; Ahmet’ten, estirir rayihayý,
O muhteþem Çamlýca, Siperi þahikayý,
Sevgiliyi si mgeler, Emirgan’da laleler.

Boðaz memnun yerinden, iki yakinden coþar,
Üç kýta bir noktada, sanki burada yaþar.
Anadoluhisarý, Rumeli’de eþi var,
Ýslam’ýn ve Türklüðün si mgesidir, kaleler.

Ne zaman yolum düþse, mazi orada eser,
Ruhaniler dirilir, önümü tarih keser.
Bu gönül sofrasýnda, aç kalsa da tüm beþer
Ruhumu aç býrakmaz, manevi nevaleler,

Mustafa YARALI


Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?