Adýn dolandý annem, düþmedin dilimde
Hasretin sönmedi, kor oldu yüreðimde
Sensizlik bir çýðlýk oldu türkülerimde
Seni aldý daðlar, vermez toprak kokulum
Bir kadýn tanýdým büyüttüðüm sevdalarýmda
Uzaklardan sevdim yaþanmamýþ aþklarýmda
Son nefesimden bir o kaldý tutsaklarýmda
Hayalin gözümde tütüyor toprak kokulum
Geceler soðuk, sabahsýz kaldý; düþlerim
Yýldýzlar nerede, ay suskun, soluk güneþim
Sonbahara döndü sarardý yeþil umutlarým,
Mevsimsiz kaldým, neredesin toprak kokulum?
Analar unutulmaz, analar aðlatýlmaz
Yaþadýkça anýlar ölmez,güneþ batmaz
Martýlar vurulmaz, dalgalar yorulmaz
Biz ölsek de sen ölümsüzsün toprak kokulum
Annemi çok sevip doyamadýðým sevdalarýndan
Hep uzaklara,yasaklara tutsaktým aþklarýmdan
Kurþun geçti gözümden, hançer yedim sýrtýmdan
Seni özlemekten vazgeçmedim toprak kokulum
YAZAN ZEYNEP KANAT
UZAKLARIMIN ÖZLEDÝÐÝ TEK VARLIK ANNEM
SENÝ DÜÞÜNDÜM HÝÇ UNUTMADIM’KÝ ANNEM
BENÝ TEK SEVEN SENSÝN SEVDÝÐÝMSÝN ANNEM
YÜREÐÝMDE SÖKÜLMEZ SOL YANIMIN ACISISIN
TÜM ANNESÝNÝ KAYBEDEN CANLARA GELSÝN BU ÞÝÝRÝM
KAYBETÝÐÝMÝZ EN DEÐERLÝ VARLIKLARIMIZIN ANISINA
sirimi düzenleyen sayin degerli abimiz süperbabaya tesekürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.