KÖTÜMSERİM

Ne bu, ne?

Yaþamak mý?

Boþluk mu?

Bu ölüm oldukça,

Bu sevilemeyen insan,

Bu sevemeyen kiþi oldukça,

Nasýl geçer bu yürek burkusu?


Anlatsam içimi dinleyen olur mu?

Durdursam yürekteki çaðlayaný,

-düþen benim o yalçýn kayalardan,

benim düþen uçurumdan-

Hiç durur mu o çaðlayan?


Dýþým hep düz,

ama yüreðimde fýrtýnalarla savrulur aðaçlar.

En önemlisi narin çiçeklerim...

Bir kaosta karýþýr birbirine renklerim.

Bir gün bulutlar çekilir mi?

Açar mý Güneþ’im?


Bu ölüm,

bu sevgisiz anlarým...

Ýçimde tuta tuta pas tuttu gözyaþlarýmdan

Her bir yanlarým.


Anlama kavuþsun diye hep çabalarým,

Beþ kere aðlamak yerine

Bir kere gülümserim.

Ýyimser duygularý aktardýðýma bakmayýn

Aslýnda oldukça kötümserim.

02 MAYIS 2011

Sosyal Medyada Paylaşın: