Duydum ecele teslim edip gidiyorsun
Çaðlayan sevdayý çöle çeviriyorsun
Gönül kapýnda beni dilenci ediyorsun
Buz kesmiþ havada içimi sen yakýyorsun
Etme
Farkýnda deðilsin beni diri, diri öldürüyorsun
Uykularým firarda benden daha ne istiyorsun
Canýmý aldýn canýmdan öylece bakýp duruyorsun
Hep yanýmda olacaktýn þimdi yalnýz býrakýyorsun
Etme
Mýhladýn beni sensizliðe içimi kanatýyorsun
Bedenim buz tutarken sen öylece susuyorsun
Bu kelepçe ruhuna dar ediyor görmüyor musun?
Ya dünyalýk düþlerdesin ya da rüyalarýndan geç uyanýyorsun
Etme
Usulca gençliðin gider ömür dediðin yolun biter biliyorsun
Maziye dalar gözlerin hicran yarasý derindir nereye bakýyorsun
Yangýnlarýna su dökemezsin yanan alevi sen söndüremezsin
Sus kalýr benliðin ellerinden dökülür tüm deðer verdiklerin
Etme
Zamana yenik düþersin sen beni iþ iþten geçtiðinde seversin
Her gün kendini uçurumlardan atýp dibi olmayan kuyulardan çekersin
Her sözüm derindir her özüm senindir bilmem daha ne demem gerekir
Þimdi sustur ruhunu sus kalsýn yüreðin dünya dediðin nedir
Etme
Sýrat köprüsünden ince umutlar zamansýz düþer mevsimsiz yaðmurlar
Sabahlara kadar sancýlar çeker uyumaz uykuya dalan yalnýz ruhlar
Eþi yoktur benzeri yoktur sevdayý eliyle kalbine koyan yoktur
Bunlarý bilerek beni ateþlere atýp üzerime topraðý kapatýp gitme
Etme
HASAN DAÐ((KELEBEGÝME))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.