Kardeşce

E
BeðenAntolojimYorumlar
Ey Güneþin oðlu, rüzgarýn kýzý,
Kime bu kinin, bu öfken kime?
Acýmasýzca uçurduðun
Baþlar önüne düþünce,
Baþýn erdi mi göðe.
Söndü mü haset ateþin,
Soldu mu ihtirasýn, kýrýldý mý kör inadýn?

Nasýl da anlamsýzca canavarlaþtýn
Boyunlarda þakýrdarken kýlýçlarýn,
Taþ yüreðin hiç sýzlamadý mý?
Körpe yüreklerde gülleler patlarken,
Nasýlda görkemli saraylarda yankýlandý
O gün þýmarýk kahkahalarýn
Ýnsanlýk bir köþede boynu bükük aðlarken.

Nasýl rahat uyudun geceleri
Umursamadan çaresiz dullarý,
Boynu bükük öksüzleri.
Sana mý býrakýr sandýn Dünyayý
Bedenini balçýktan yaratýp
Ruhundan üfleyen Ulu Tanrý.

Bu denli ihtiraslanacak
Bu denli kinlenecek ne var
Þu üç günlük alemde,
Bak iþte geçip gidiverdi ömür
Göz açýp kapayýncaya kadar.

Namlusunda barut, kýlýcýnda kan
Daðarcýðýnda ne keder ne gam
Ölümü unutup, insanlýktan çýkan
Bedbaht, sefil, bencil adam
Bu hýrsýn kime, kime bu öfken
Tanrýnýn bahþettiði nimeti
Kardeþce paylaþmak varken.
Sosyal Medyada Paylaşın: