GÜNEŞ ANA

Kýr çiçeklerini severim ben,
Dokunulmamýþ, taptaze, dupduru.
Yayýlýr çarþaf gibi tabiatýn kucaðýna,
Tarlasýnda, ovasýnda, yaylasýnda...

Kardelen çeklerini severim ben,
Iþýðýmý beklerler yeþerebilmek için,
Sýcacýklýðýmý hissederler topraðýnda,
Bir baþka aþkla uyanýrlar baharlara...

Vadideki zambaklarý severim ben,
Yaþanamamýþ sevdalarýn anýsýna,
Iþýl ýþýl , pýrýl pýrýl gülümseyerek,
Ýlan-ý aþk ederler, tabiat anaya...

Koþun bana kýr çiçeklerim, koþun bana,
Ýlkbahar, yaz, sonbahar ve kýþbaharda,
Meydan okuyacaðýz el ele , omuz omuza,
Yaþamýn karamsarlýk ve umutsuzluðuna...

Nefesim, hayallerim, aþkým baðrýnýzda,
Bir bütünsünüz hepiniz, eþþiz kokunuzla,
Korkmayýn, hep yanýnýzdayým canla baþla,
Yeþerecek, kaybolan umutlarýmýz ýþýðýmla...

Yalnýz kalmayýn, uzatýn ellerinizi bana,
Kýrýlmasýn dalýnýz, düþmeyin tuzaklara,
Sönmeyen ýþýðým, suyum topraðýmla,
Kucak açacaðýz yaþanmamýþ aþklara,
Güneþ Anayým ben, sevdalýyým sana...

Sonkardelen - 02/05/2011
Sosyal Medyada Paylaşın: