KARANLIKLAR
Yine gün battý akþam oluyor
Üstüme gene hüzün çöküyor
Bitsin bu karanlýklar artýk
Heyhat, gün neden aðarmýyor
Geceler hep böylemi olacak
Yalnýz bu beden nerde kalacak
Dertlerimle kaldým baþ baþa
Bir dost uzatmýyor elini bana
Kahrediyor beni bu acýlar
Çýldýrtýyor bu karanlýklar
Alem-i Sýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.