Gölümden Düştüm Sarnıçlarına
I
Kafir uþaðý, gölümden düþtüm sarnýçlarýna
Orasý bir kokulu, bir kokuluydu ki
Altýnda tortu, berisinde börtü böcek
Üstünde kalýn bir çamur tabakasý
Bir de nilüfer ile geniþ yapraklarý
Kafir uþaðý, gölümden düþtüm sarnýçlarýna
Bu saatlerde karanlýk sularda kefallerin
Ardýna takýlýp eðleþir ve yüzeyde uyurdum
Çamur aðýzlý bataklýkta, benim ince çýðlýðým...
II
Kafir uþaðý, gölümden düþtüm sarnýçlarýna
Ay doðar, uzakta kent ýþýklarý parýldar
Ben yalnýz ayakta, ben ufuksuz, sarnýçlarýnda
Anla ben su samuru, göllerin þebekesi elimde...
III
Kafir uþaðý, gölümden düþtüm sarnýçlarýna
Sen uzarsan dere boyu, yollar uzar
Gurbet yaklaþýr, koynuma sokulur eðleþirim
Belki kendimi “ZooGarden”de bulurum
Mahkum bir sabah vakti
O an ehil gücüne artar güvencin
Samurun belinde ceviz kýrma fýrsatý
Kafir uþaðý, oynatmaktan hýnzýr hazlar aldýðýn
Uçarý zevklerini doyurduðunu bilirim
Ürküp kaçarým, o sýrnaþýk nefesinden...
IV
Biçare; engellere takýlmýþ
Sarnýçlarýna düþmüþüm
Her gece karanlýkta
Karanlýk sulardan çýkartýp ta baþýmý
Surlarýna bakýyorum
Kurlarýnla çaðýrdýðýn
Ay ýþýðýnda göktaþý yüzünü arýyorum
O aþifte bakýþlarýn özlemimde
Arýyorum sular ülkesinden bir havari
Sen havari bilmiyorsun, ben avare baþýmla
Sarnýçtan uzanýp, seni süzüyorum
Müptelasý olmuþum o deliþmen ruhunun
Sense bataklýktan samurunu
Bakýyor bakýyor göremiyorsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.