Umutlar Başka Bahara Kaldı

Önce baharlara býraktýk umutlarý
Yazlar sildi beni defterinden
Yalnýzlýðý peþin peþin kabullendim
Ayrýlýk hükmünü doðarken vermiþtim
Kendime
Özlemle çýktýðým her umut yolculuðundan
Yaralý döndüm en derinden
Yaralý döndü kalbim bin yerinden

Anlatamadýk gizli kalmayacaklarý
Söylemedik küçük nedenleri
Birbirimize
Daracýk odalar
Ve acýlarla geçti zaman
Hatýralarýmdan bir bir çekildiler
Sen dediðim her insan
Önce balkonlardaki sohbetler bitti
Sonra hiçbir iz kalmadý
Beraber yürüdüðümüz yollardan
Dostlardan da mahrum oldum nihayet
Kalemler yavaþ yavaþ kýrýlýyor
Adalet

Bekle beni gecenin kör gözleri
Umutsuzluðun son yolculuðu
Bu seferden dönmem gayri

Sonra kýþlara lekeler sürdüm.
Hasret adýna ne varsa yazdým
Sayfalara.
Yaðmurlarda yürümeyi unuttuk.
Sevdalar anlatýlmaz oldu.
Tatlý bir gece yarýsý anýlarýnda,
Beraber söylemiyor o mahur þarkýlarý,
Ve artýk ayný saatte de yatmýyoruz,
Bittikten sonra bir büyük raký.

Umutla baktýðým yarýnlar
En güzel yaþanacak bu günler
Tatlý bir bakýþ
Bir tebessüm
Dalýp gitmek mutluluklara fermansýz

Ve yürüyebilmek düþler denizinde
Özgürce
Zamanlý zamansýz
Bulutlarýn ötesinde bir yerde
Bana çok uzak

Bir bir denedim
Kaybetmek uðruna ne varsa
Dostlarý
Sen diyebildiðim insanlarý
Kaybettim de

Bir gün,
Topraðýmda bir gül açarsa
Bir karýncanýn ayak sesleri
Ya da bir serçenin kanat çýrpýþlarý
Bölerse ansýzýn düþlerimi
Mutlu olabilirim
Ýþte o sýra

Bu son yolculuðumda yalnýzým
Odam da çýldýrtan sessizlik
Aynalarda kahreden bir bitiþ
Biten dostluklar
Ayrýlan yollar
Sessiz ve kahrolurcasýna

Hoþça kalýn güzel günlerim
Elveda mutlu anýlara
Artýk ayrýlmalýyýz
Bu ev
Bu oda
Bu salon
Artýk yabancý bana

20.01.1996
Sosyal Medyada Paylaşın: