Zamansýz gelen aþkým diyorsun ya gülüm Aþk zaman ve mekân mý tanýyor sanki çat kapý iþte Gönül bu ferman mý dinler kimi severse güzel odur. Bakmaz ki yaþýna, baþýna, boyuna Karakaþýna, kara kýþýna ve endamýna Girmeye görsün gönle atar sol yanýna sorgusuz sualsiz Kurma kolu yok ki istediðin anda kurulsun istediðinde zembereði boþalsýn. Bir eylül akþamýnda geldin hasat mevsimi çoktan bitti dersin ya gülüm Gönül çorak toprak mý ki bir fidan daha yeþermesin …. Üzülme be gülüm Ben sevdanýn mahallesine hiç oturmadým Salýnarak geçiþine iþveli bakýþlarýna takmadým gözlerimi hiç Eteklerini savurarak aþüfte ruhu ile kur yapýþýna geçici heves baðlamadým Velhasýl zamane sevdalýsý deðilim ben… Hani 70 li yýllarýn sevdalarý vardýr ya yürek yangýsý El ele göz göze kaçamak bakýþlarýn arkasýndaki deli sevdalar Bir çamýn altýnda gizli buluþmalardaki o sonsuz arzularýn depreþtiði, Bir busenin ömre bedel loðusa düþlerindeki doyumsuz tadý vardýr ya Hani sevenlerin birbirlerine doyamadan teneffüs zilinin çalýþýndaki o kaçamaklar Ýþte öyle.! Benim sevdam seviþmek ah ne hoþtur yýldýzlarýn altýnda tadýdýr… Ben hýzma yerine pirsing takan zamane sevda sýna deðil Aþka gönül veren nazende bir gül’e âþýk oldum Zamansýz geçerken sevdanýn tozlu sokaklarýndan… Sevda’yý tanýyorum bizim sokakta oturuyor yine o aþüfte ruhu ile Salýnarak geçiyor eteklerini sallayarak Ama ben sevda ya deðil sana sevdalý gülümmm:! Yalnýz sana…