KADER KURBANI

Birde sana anlatayým
Gardiyan gardaþ,
Bir sabah çalýndý kapým,
Açtým kapýyý, açmaz olaydým,
Çalar, çalar zili giderdi,
Evde yok kimse, derdi,
Davet ettiler merkeze
Anlat dediler, anlat:
Dün gece neredeydin, ne yaptýn?
Erken yattým, uyudum dedim,
Ýnanan yok.
Gözlerim tavanda seni düþünüyordum.
Boþa geçen yýllarýma doluyordum.
Söylemedim, sakladým tabii,
Tanýdýklar yabancý da olurmuþ.
Soruya soru sorulmaz bilirim.
On memur arasýna gir dediler.
Bir vukuat var anlaþýlan.
Sarý, küt saçlý bir kadýn geldi,
Gözünün içine mi baksam, dedim;
Boyun mu büksem dedim, içimden.
Bir hayali sefid o geldi, gitti, gitti de.
Gel bakalým sen gardaþ, gel dediler.
Taksiciyi vurmuþum Taksim’de,
Taksici de Ýrina’yý söyler son nefesinde.
Alýrlar Ýrina’yý bir bardan.
Asýlý ya resimlerimiz duvarda.
Bir de korku verirler Ýrina’ ya,
O da, iþte bu der, beni gösterir.
Ýþin hepsi bu.
Tabanca nerde dediler,
Yok derim, inanan da yok.
Sonunda, attým boðazdan dedim, attým.
Tanýðým yok baþka, ne derdim?
Hani yalan da söylenirmiþ;
Ne taksiciyi tanýrým, ne de Ýrina’ yý.
Bir yýðýn çapraz sorgu o gece,
Kýrdýlar kalemi, attýlar iþte
Boþ yere.çekerim dertleri boþ yere
Benim gibilere
Kader Kurbaný, derlermiþ buralarda
Þimdi.koca, kara bir leke alnýmda,
Ne derim anama, sevdama,
Dosta, düþmana.
Ah, Ýrina ah, kararttýn dünyamý.
Hoplayýp zýplayan siz,
Kader kurbaný biz.
Ne yapalým yazgýmýz buysa,
Bunu da çekeriz, bunu da çekeriz.

Sosyal Medyada Paylaşın: