Hayatýn tecellisi ya bu gün de tan yeri aðrýdý, gün ýþýðý vuruyor þu karlý daðlarýn eteklerine, çil çil daðlar buz taneleri yüreðim de, eriyor gidiyor damarlarýmda aþk düþmüþüm içine çýkýlmaz çözümsüz bir sevdanýn, tam da yanaklarýmda kýp kýzýl güneþ lekesi. sarý kesilmiþ benzim.gözlerim süzer seni uzaktan ah ah uzaktan bakarým uzaklardan sana aþýðým ben taparcasýna gözlerine mimiklerine ellerine avucuna ah çok güzelsin gözlerin süründürüyor vurgunum sana düþtüm aþk yollarýna bastýðýn geçtiðin her yerde arýyorum alev alev yanýyorum aþk yüzünden aþk yüzünden sen var ya sen. esiyorsun yel gibi gürlüyorsun þimþek gibi deniz gibi çoþkun nehir kadar deli dolu akýyorsun eriyorum daðlar gibi öldüm öleceðim belkide dertliyim çok bu dertlerimin ilacý sen yaþatmak istiyorsan beni gel tut elimi yoksa intihar edeceðim
ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.