Yürüyüþe çýktým bahçede
Dikkatle baktým etrafa
Huzur doldu içime
Gördüðüm güzelliklerle,
Teþekkür ettim tek, tek
Her bir aðaca, çiçeðe
Karýncaya, kuþa, böceðe
Sonra aldý beni bir düþünce
Hemen oturdum bir köþede,
Nasýl olurdu acep dedim
Þu güzel tablodan
Her biri silinip gitse.
Doðayý katlettik, sularý, pislettik..
Nerdeyse insanlýðý körelttik.
Eski deðerler yok oldu
Maddeci olduk çýktýk
Ýnsan oðlu dediðimiz
Doyumsuz, bir makine
Üretiyor, tüketiyor, yok ediyor
Yaklaþýyoruz sona doðru süratle
Yar olmaz bu dünya kimseye
Var olduksa, yok olacaðýz bu bilindik
Yaþarken kýymetini anlasak bari
Gözümüz arkada kalmadan giderdik.
Billur T.P / 01.05.2011