Daldan dala savrulup, hâldan hâla düþerim.
Her fýrýnda aþ olup, ekmek gibi piþerim.
Beden beden kavrulup, daðý, taþý deþerim.
Yâr gözünde yaþ olsa; kefen kefen ölürüm !
Bülbül güle darýlsa, sol yanýmý aðlatýr.
Kara kaþýn unutsa, bu ciðeri daðlatýr.
Gül sevdadan cayarsa, elim, kolum baðlatýr.
Güle dikenler batsa; kefen kefen ölürüm !
Dost dostu aðlatsa, hançer hançer kanarým.
Kötülere sarýlsa, alev alev yanarým.
Dost elinden zehire, ekmeði banarým;
Dosta iðneler deðse; kefen kefen ölürüm !
Leyla mecnuna varsa, kanat kanat uçarým,
Yâr haberin salsa, durmam ona kaçarým.
Seven yegane kalbe, temiz sevgi saçarým.
Seven zulme uðrasa; kefen kefen ölürüm !
Serhat þiirin yazsa, düþer gözlerden yaþlar,
Yaktý onu bilesin, Leyla’daki o kaþlar.
Yâr gelirse huzura, yerinden oynar taþlar.
Leyli hasretim yaksa; kefen kefen ölürüm !
Serhat ERTAÞ
( Þiirden Adam )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.