Çaresiz

Dolandým alemin yolunu yaya
Bulmadým halimden anlayan bir dost
Tarif etsem dedim yazsam sayfaya
Kitap kalem defter sayfa çaresiz.

O soykanýn gözü bendedir sandým
Bir çift kara gözle kaþa aldandým
Yaktý ataþlara kavruldum yandým
Sýtma tutmuþ gibi beden çaresiz.

Gel gel diyor nefsim hala uslanmaz
Bu nasýl sevdadýr yürek dayanmaz
Rabbým böyle yazmýþ kader bozulmaz
Hayat acýmasýz kullar çaresiz.

Bozuldu aðzýmýn tadý bozuldu
Bir yanlýþa düþtüm eda naz oldu
Ömrümün son demi tuzla buz oldu
Geçip gitti yýllar ömür çaresiz.

Endülüs Hindistan Acem illeri
Eser bad-ý sabah açar gülleri
Kiraz gibi leb-i þeker dilleri
Söyler naðme naðme dudak çaresiz.

Hüseyinim dedim derdim sulara
Bir baþýma düþtüm çýkmaz yollara
Yaradan biliyor demem kullara
Derman Yaradandan tabip çaresiz.

Hüseyin Çiftçi
Sosyal Medyada Paylaşın: