İnsan Gibi İnsana

Aradýðým özü, sözü doðruluk,
Has insanda bulamazsýn eðrilik,
Girmesin araya sen ile benlik,
Caným kurban insan gibi insana.

Gel yürütme saman altý sularý,
Fazla sevme para, pulu, dolarý,
Dünya fani neleri var neleri,
Caným kurban insan gibi insana.

Hoþ yaþamak insanlarýn amacý,
Dürüstçe dürüst ol hakka duacý,
Ýnsanýn kendinde kendi ilacý,
Caným kurban insan gibi insana.

Boþ yaþama sonra düþme hayrete,
Emek harca insanlýkta gayrete,
Benim sözüm insan olmayan ite,
Caným kurban insan gibi insana.

Ayný candan, ayný kandan bedeniz,
Doðup, ölüp yaþayýp da gideniz,
Bugün böyle yarýn bilinmez henüz,
Caným kurban insan gibi insana.

Sahip ol ki; Ele, bele, diline,
Anlý açýk, yüzü ak yürü yoluna,
Bazen þaþýrýrým Tanrý kuluna,
Caným kurban insan gibi insana.

Veysel der ki;Dünya fani nedir ki,
Açýk örtüp, aç doyurup, yedirki,
Her insana düþen görev budur ki,
Caným kurban insan gibi insana.

Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın: