SEN BU KAFAYLA ADAM OLAMAZSIN HÜSREV

vaz geçmiþsin eþinden çocuðundan evinden barkýndan,
cekip gidiyorsun, ardýna bakmadan,eþ dost anan göz yaþýnda,
gitmek kolay baðlan evine zoru seç onlarý kazansana.
dön arkana biraz baksana.
vijdan yokmu sen de bunca yaþanmýþlarý az düþün tart
hep kötü olaylarý sürme piyasaya ,sen mehasebeni yapsana,
batýyorsun sen hüsrev, bence sus konuþmasana,
san ki seni eþin çocuklarýn batýrdý .
her akþam pavyon meyhane kumarhaneler senin di
dost diye gezdiklerin sýrtýna saplamýþ hancerini,
az akýllan kendine gel hüsrev,
sanma kalýr sende mazlumun ahý
elbet sende düþersin yataga gözlerin çakýlýr tavana,
ne arayanýn olur ne soranýn duvarlara çok bakarsýn.
iþte o an çok ararsýn hakkýný helal edecek insan
çok yanarsýn acý çekip aðlarsýn
neye yarar hüsrev
sen bu kafayla adam olmazsýn.

ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın: