Sana anlatmak istediðim çok þey var. Öksüz þimdi harfler, Bütün kelimeler yarým kaldý, Cümleler hep devrik, Gönlümdeki depremden olmalý…
Neden hep gece yarýsý düþersin aklýma. El ayak çekilince, Dünya alem uykuda. Hasretin ve ben uyanýk, Birde yalnýzlýk…
Seninle paylaþmak istediðim çok þeyim var. Sabahýn ilk ýþýklarýndan sonra, seni görmek. Gece sana iyi uykular dilemek. Seninle yaþlanabilmek. Ve senden önce ölmek….
Ben senin neyinim? Ne kadar kaldý sende, benden. Þu anda ne haldesin? Biliyor musun ben ne haldeyim? Hala seni sevmekteyim….
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuzköylü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.