Erenler...
Boynuma taksalar demir çenðeli,
Söylerim ben sözü yine denðeli,
Yoluma kurdular bir çok enðeli,
Sabredip sonunda,aþtým erenler.
Çalýþýp didindim yuvamý kurdum,
Uzaklarda kaldý o güzel yurdum,
Daima yýllarca sabredip durdum,
Ne çare sonunda,taþtým erenler.
Ayrýlmýþ sýladan küçük yaþýnda,
Gözü kalmýþ topraðýnda taþýnda,
Issýz bir sokakta köþe baþýnda,
Aniden vuruldum,boþtum erenler.
Yalanmýþ bu dünya bilinmez niçin
Bir sonu bulunmaz elbette hiçin
Ben doðdum doðalý gerçekler için
Usanýp býkmadan,koþtum erenler
Sevgi ve þefkâtla baksada gözü,
Ýnanma dost ona bir baþka özü,
Sizleri üzdüyse,Remzi’nin sözü,
Kusura bakmayýn,coþtum erenler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.