Gitmeye mejbur eden neydi?
Karmaþýk hayatlarýn ,yoðrulan mayasýnda.
Sürekli yolculuða iten bir sebep olmalýydý...
Adýmlarýnda endiþe yaþanýyordu.
Durakladý bir ara!
Sessizliði dinledi...
Onu çaðýran iç dünyasýydý.
Gecenin ayazýnda ürperen yüreðini ateþ basmýþtý.
Meleklerin onu izlediðini düþledi.
Yüzünde bir tebepsümle yoluna devam etti.
Ayaklarý dolanýr oldu yorgunluktan.
Kah tökezler oldu alacakaranlýkta,
Kah çalýlara bir uðraþ.
Sanki bir ruh yol arkadaþýydý
Kalktý yanýnda biri varmýþcasýna,
Sohbetin koyuluðuna daldý.
Derinden bir nefes çekti
Bunca yýlýn ardýndan yaþanan,özgürlüðün ilk adýmlarýydý..
Aniden endiþe doldu yüreðine.
Ya! dedi kendince,
Muaffak olabilecekmiydi tek baþýna kaldýðý günlerde.
Hayat yolunun tam ortasýndaydý,yaþta bir hayli ilerlemiþ.
Dönmek deðildi niyeti o mutsuz günlere.
Düþe kalka alýþacaktý,birlikteykende ne olmuþtu sanki!
Yinede uðraþ vermemiþmiydi yýllarca.
Ýç yangýnlarý hala sürmekteydi,birde endiþe eklendi.
Aldýðý yaralara aldýrmadan ilerlerken o
Belli olmasada gideceði yol,yüreðinin sesini dinledi...
Alýþkanlýklarýn zincirleri, önce duyulmayacak kadar hafif, sonra kýrýlamayacak kadar güçlü olurlar.
Benjamin Dizraelli
YAZAN:KADER OYUNCUSU
07/03/2011
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.