GÖSTER FENDİNİ BEŞER!
Ne acý varý yok ile ispata kalkýþý insanýn!
“Allah yokmuþ!.”, “din afyonmuþ!.” siz öyle sanýn!
Zira görmek içinde olsa güneþe bakan göz kamaþýr,
Ýþte çözmek istediðin bu sýr da çözüldükçe dolaþýr!
Allah vardýr! Sakýn þüphe etme varlýðýndan;
Sanma her keþfini, her icadýný uygarlýðýndan..
Örnek mi istiyorsun? kanýn, kemiðin, etin!
Bunlarýn zerresini imal etsinde görelim medeniyetin..
Yok beþer, yok! hayal kurma bu çok imkansýz;
Ayý fetheden füzen bile ne iþe yarardý insansýz!
Sen füzeyi yarattýn, yarattýðýný san.. seni kim yarattý?
Neden dört veya altý deðil de beþ duyuyla donattý?
Göster fendini bir beþ duyu yerleþtir de füzene;
Sen hala nasýl þirk koþarsýn bu ilahi düzene?
Baþaramaz, ispat edemezsin de, karþý çýkmak ne haddine?
Hiç olmazsa Hakký inkar etme, sövme bu kutsal dine!
Bu gün ilminde öyle yükseldin ki, göðe el deðersin;
Lakin, bir gün yine de ecele boyun eðersin..
Ne çýkar? Bütün dünya nimetleri ayaðýna serilsin;
Eminim ki, inancýn yoksa mutlu deðil, insan deðilsin!
09.05.1976 / Sinop
Mehmet YAÞ
Þair / Söz yazarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.