Billûr’i hoþ gecenin,sabahýna vurgunam Geceden galma mýyam,niye böyle yorgunam ? Feleð’in çemberine,geçmiþime dargýnam Hoþ sadâ’ya kalkýþan, kubbede sal taþam men
Men diyerem,men menem,sen sen de misen gönül ? Men sene gel diyirem,sen gelmiyirsen gönül
Ahir zaman’a galmýþ,günahý çok gul’um men Nice hülyaya dalmýþ,bülbül’ü yok gül’üm men Kuþlarýn tünediði, yapraðý yok dal’ým men El veda’ya çýrpýnan,cephede yoldaþ’ým men
Alem ile savaþtým, cephede er idim men Aleme savaþ açtým,bir sözde eridim men
Geldiðim bu meydanda,er gibi durmalýyam Haksýzlýða susmayýp,yumruðu vurmalýyam Gönül gözünü açýp,þerleri görmeliyem Ol Hüda’ya yalvaran,cübbede bir baþ’ým men
Fani olan dünyada,görünmez noktayým men Sonu gelen rüyada, yürüyen tahtayým men
Selim kelâm edersin,dinlediðin ar mýdýr? Niye elem edersin,anladýðýn var mýdýr? Varýp selam edersin,ünlediðin yar mýdýr? Her nida’ya gel diyen, vakfede haldaþ’ým men
Yol boyunca inleyen,kervanda yoldaþým men Meni su söndüremez,yanar bir ataþým men Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim ERZURUMLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.