Gözyaşı yakamozları

Saat sabahýn beþi
Gözümde aðlayan uykular
Ýntihar yoksunu gecelerde
Urganlaþan hasretin
Kýrmýzý güllerin kan kokusu

Unutulan eski zamanlardan
Ýçimi Kemiren vuslat türküleri var
Bir deli sevdaya sürülmüþ mavzerim
Peþin hükümlü tüm umutsuz umutlar
Ve... Ýdam edilmiþ bir yusufiyeliden
Emanet seccadeye gökyüzü serilmiþ
Yýldýzlardan hayýr yok, yýldýzlar vefasýz
Gözlerimi kamaþtýran gözyaþý yakamozlarý

Yanaðýmdaki sis tabakasý
Ayrýlýðý rüzgarlara verdim
Alýp götürsünler diye yüreðimden
Ütülü gömleðime kravat olsun diye
Giymedim ben acýyý üzerime

Yüzüme sürdüðüm karanlýk baki kalmaz
Ýsmi silinmez kanadýðýmda özgürlüðün sesi
Deniz turkuaz ufuklarýmda dalgalanýr
Lale anýttýr baharýn
Gül yalnýzlýðýmda açan aþkýn adýdýr
Demirden daðlar erir sevdanýn ateþinde

01 08 07
Hüseyin Özbay


Sosyal Medyada Paylaşın: