Gökyüzü ölgün Yeryüzü suskundu, Bulutlarýn aðdýðý,yaðmurlarýn yaðdýðý Göz gözü görmeyen Ölü bir günde, Hedefsiz kanat çýrpan Tedirgin kuþlara Sordum seni.
Buruþuk kâðýtlar arasýnda Tozlu raflarda uyuyan sayfalarda, Karanlýk bulutlara asýlmýþ ulu daðlarda Yedi renk açan çiçekler arasýnda Yitik ovalarýn ters esen rüzgârýnda, Halsiz ve þaþkýn Umutsuz kuþ yüreðimle Aradým seni.
Donuk düþünceler içinde Antik kentlerin yitik agorasýnda, Antares yýldýz kümeleri altýnda Iþýksýz, umutsuz sokaklarýn yalnýzlýðýnda Dalgýn ve ümitsiz gezerken Gölgesi düþen bir hayal resminde, Yorgun kollarýmla sardým seni.
Antik kalenin can çekiþen surlarýnda Antimon üzerinde, Gök kuþaðý tavus kuþu kanatlarýnda, Turkuaz mavisi ipeksi giysiler içinde Baþýnda, yeþim taþlý incili taçlar Kraliçe tahtýnda, Rüyamda Gördüm seni.
Yahya AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ipekyolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.