bir çocuk
çiziyor tuvale beni.....
parmak uçlarý ile
yaratýyor bedenimi...
//kolum..//
//bacaðým..//
//gerdaným..//
//saçlarým..//
o çocuk
çiziyor ana benzerini
uzun.. uzun..
çizerken ellerimi
gösteriyor özeni.....
onun;
gizlenmiþ özenine
gömülmüþ sessizce
okþanma hayali...
çocuk !
tuval !
resim !
muhteþem
birleþim..!!!
tuvale yapýþmýþ kulaklarým
sonra burnum,
dudaklarým...
inan
olsa idi
gözlerim
bakardým þevkatle
beni yaratan
o ellere
durdu
çocuk !
dondu
çocuk !
döndü
tuvale arkasýný.......
çizemedi
anasý gibi
bakan
bir baþkasýný......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.