Odam Kafesim

Ruhumu sýkýþtýrýr her nefes kelepçesi
Kalkýpta rüyalarým seninle donatamam
Daraldým çeresizim ...kapanýn binlercesi
Bir gün huzurlu baþým doyasýya yatamam

Uykular korkutuyor gebe her dem gündüze
Deryada yaþar gönlüm hasret gönlüm denize
Neyime sarýlayým nem kaldý elimze
Çýkmazda bataktayým çersizce bir ortam

Küskün gönlüm ufukta doðan güneþe gayrý
Terk etmeye razýyým dünyamý,bu diyarý
Çöreklenir baþýma her bir dert ayrý ayrý
Vadem dolsa razýyým çýkamaz sesim,sedam

Dinleyen yok derdimi kendimin der...susarým
Kendi zehrimi içer kinimden der...kusarým
Taþlar az gelir bana baðrýma köz basarým
Daha beter vermesin diye oluyor duam

Ýçime kanar her dem açýlan yaralarým
Dünüm geçti geçiyor yarýnýma yanarým
Söndü yaþam sevincim kurudu göz pýnarým
Mahkum gibi yaþarým kafes gibidir odam

Sosyal Medyada Paylaşın: