Evet, artık ne fark edecek, gönül sukuta çekilecek!
Fark etmeyecekti artýk aranman
Kederlerin hýncýyla bir acý duyman
Canýndan usanarak an’a saklanman
Çare etmeyecektir hasreti araman
Vaktiyle halimin hicranýný arz ettim
Pak sevgimle yüreðimden seslendim
Cezbeden nazarýnla sen ki alay ettin
Safahatýn için ahýmý sen ret etmiþtin
Yýllar sevdirdi bana, sevgin hicranýna
Halimde kuruttuðun kaldý baharlarýmla
Hazanýn sararan yapraklarý acý þadýna
Ömrün o anýna ne kaldý ecel yakýnýmda
Topraðýn öteleri kuþattýðý o ufukta aðla
Hasretin halde bekâretini koruyan arýyla
Tenim anlamsýzlýk yozluðuna hicrana aksa
Þimdi çýkýyorum serden aþk caný unutsa da
Sen elbette alaylýnýn o saltanatýn bahtýnda
Ben kaldým, edebimin suskunluðu nazarýmla
Kalbin hüznünü anlatan aðlatan dalgalarýyla
Ruhumun kalan bizarlýðýnda, gönlün sýzýsýyla
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.