Küskün bir þehrin karanlýk yalnýzlýðýnda, Ellerim boþlukta zar zor ilerliyorum.
Tövbelerini çoktan bozmuþ bir günahkarým ben. Suskunluðum sana. Köpeköldürenler bile yetmiyor artýk yetmiyor. Ezberimi bozdum, Tövbemi bozdum bittin biteli Kendi gölgemle kavga eder, alay eder oldum. Gittin gideli.
Düþmediðim kaldýrým, Taþ atýp kýrmadýðým gece lambasý kalmadý. Bu þehirde þarkýlar sustu. Meydan kargalara kaldý.
Unut be unut gitsin deli gönlüm. Kaç zemheri,kaç bahar geçti dönmeyeli? Kaç beyaz býraktý saçýna? Kaç kýrýþýk kaldý onda sana? Unut be gönlüm! Unut gitsin...
MEHMET KOVANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetkovancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.