Yaþanmýþlýk olmasa
Vatan,
Bir avuç toprak...
Gözler kýsýlýnca geçmiþ dolmasa
Kim alttaydý bilmese bir kaç nesil
Kim köktü, kim yaprak?
Vatan,
Bir avuç toprak...
Hangi mevsim nerede gün boyu saðanak
Hangi ovada , yer susak, çatlak, kurak
Neresi asude, nerede yýðýnak
Bilmesek,
Vatan, bir avuç toprak...
Harmanýnda yoksa ana, ata, þehit
Eyvanýnda kýzlar, gelinler göz ýslak
Yoksa yürekte kazýlý kutlu ahit
Fýþkýrmazsa tohumundan, emdiðin
Yükselmezse, salýnýp sancak
Vatan,
Bir avuç toprak...
Rehin deðilse ay yýldýzýna kalbin.
Mabedindir diyerek, senin ancak
Emretmediyse asýrlardýr din-i mübin.
Ormanýna kurmadýysa deden, torunun salýncak
Suyunda yunup, kurumadýysan altýnda gök kubbenin
Kokladýðýn rayihayý tutuklayýp benlikte
Ancak canla vermeyecekse geri ciðerin
Vatan
Bir avuç toprak...
Üstümde serilmiþ sonsuz bir alem
Ýçimde imaným, ülküm aþýlmaz kalem
Günahým, sevabým
Suçum neyse,
Þükür cevabým
Ben toprak
Toprak,
Bir avuç vatan...
erol baþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.