Ben bahar bekliyorum bahar içinde eþsiz
Oysa ki beklediðim ellere çiçek açar
Aya el uzatýrken kala kaldým güneþsiz
Baþýma taç yaptýðým yad ele neþe saçar
Bin ümitle her sabah yollarýna bakarken
Güneþ doðacak diye ümitler ekiyorum
Akþam gelir gözümden kanlý yaþlar akarken
Hasretin dayanýlmaz yükünü çekiyorum
Selamýný beklerken gün biter güneþ batar
Bir ömür vuslatýný beklerim boynum bükük
Gökteki sönmüþ ay da hüznüme hüzün katar
Öyle kalakalýrým omzumda tonlarca yük
Ne beklersin der gece o gitti daha gelmez
Beklediðin o þimdi oyun ile oynaþta
Hiçbir gönle girmemiþ senin halinden bilmez
Hâlâ yanýyor musun akýl yok mu o baþta
Ne kötü bir þey bilsen sor istersen kendine
Açýlan her kapýdan o çýkar diye sanmak
Sadakat yenilmiþtir ihanetin fendine
Hangi destanda kaldý sevdiðin için yanmak
Sana derin duygular beslemiþtim ne fayda
Benden baþka herkese ikram ettin tadýndan
Doðma artýk istemem güneþ de olsan ay da
Bahsedersem namerdim hatýrandan adýndan
Ne verdiysen al geri verdiðini elinden
Hakkýmý helal ettim sayarým yaþanmamýþ
Eski oyuncaklarýn(ý) düþürme hiç dilinden
Kaç vedanýn ardýndan göz yaþý boþanmamýþ
Sen beni anlamazsýn sana destan yazsam da
Senin sevdan belli ki pazarda satmak için
Senden baþka her aþka kalpte mezar kazsam da
Anlamazsýn sevdamý mezarda yatmak için
Þiirimi güne getiren seçkiye, sayfamý onurlandýran uður böceklerime teþekkürlerim kalbî