Düþünüyorumda .....
Seni hiç tanýmasaydým;
Sensiz bu hayattan zevk almayacaktým;
Seninle baþladý mutluluklar, Umutlar ve en tatlý aþklar.....
....ve su gibi geçti zamanlar...
Senin aþkýna umut baðladým.
Sana aþýk oldum, sana ölesiye baðlandým.
YEMÝN EDÝYORUM....
Seni, senden çok sevdim...
Düþünemeyeceðin kadar çok...
Beni sevdiðini söylediðin gün;
Dünyanýn en mutlu adamý ben deðilmiydim.
Hatýrlasana bir tanem, Kara sevdam hatýrla!....
Düþünüyorumda.....
Seni hiç tanýmasaydým;
Sensizliði yaþamayacaktým.
Ne kabuslar uykularýmý bölecekti;
Ne de dayanýlmaz acýlar , içime dolacaktý....
....ve çaresizliði yaþamayacaktým.
Þimdi çok yanlýzým;
Sensiz ben, biçareyim.....
Ölümden öte köy var mý diyorlar?...
Ben, SENSÝZLÝK, SENSÝZLÝK diyorum.
Sen beni belkide unuttun ama;
BEN SENÝ, BÝR TÜRLÜ UNUTAMIYORUM!.....
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.