Viole gölgen...

Her gece sabahýna kavuþur,

Ben yine uykuya kavuþamadan.

Gözlerim sensiz bugün de


Gülüþün kaldý

Saksýmda ki menekþelerde.


Sayfasýný kývýrdýðýn

Yarým kalan roman

Gözlüðünle beraber

Üç beþ nöbetin de



Çocukluðuna özenip

Bir çalýmla ayaklarýndan alýp topu

Peþinden koþturduðun haylazlar

Gelmez oldu kapýya.


Gittiðin saatte gelirsin diye

Yakýþtýrdýðýn elbisemi giyiyorum

Saçlarýmý toplayýp

Sevdiðin gibi çekiyorum sürmeyi


Vakit geçiyor,

Gelmiyorsun.

Sürmeler gözümde kara leke.


Viole gölgen düþüyor

Somon rengi duvarlara

Ben susuyorum o susuyor


Eskisi gibi

Sen deðil

Hiçbir þey

Akrep küsmeden yelkovana

Yanan

Son Mum erimeden

Ben hala çocukken

Gel.



(viole: mor ) :)

Sosyal Medyada Paylaşın: