ŞAİR ÇOK DA ŞİİR AZ

Bir þeyler diyeceðim kýzmayýn, olun sâkin
Hiç kimse alýnmasýn, hiç kimse yapmasýn naz
Her gün yüzlerce þiir týklamaktayým lâkin
Maalesef çoðundan alamýyorum bir haz

Kimi taþlama diye dâim sövüp sayýyor
Kimisi sabun gibi, her ortamda kayýyor
Ýnsan bunu görünce manzumeden cayýyor
Bazýsýna ’üf’ desen ânýnda yapýyor caz

Dedim ya bazýlarý þiirlerinde söver
Kendine sorsan lafla bir güzel adam döver
Bazýsý da durmadan yabancýlarý över
Baðlamayý göstersen diyemez ’bu bizim saz’

Üstelik böyleleri alkýþlayanlar da var
Bilmezler ki þiire bunlar düþürüyor nâr
Yangýna körük ile gidip eyliyorlar hâr
Tam alev azalýrken, býrakýn vermeyin gaz

Bazýlarý peþinde ’þak þak’ denen bir hiçin
Her þiire ’harika’ derler bilmem ki niçin?
Zannýmca iltifâta karþýlýk almak için
Dostunun tavuðunu yalandan gösterir kaz

Ýlhâm geliverince yýldýz dolu bir gece
Ýster serbest yazýlsýn, isterse olsun hece
Soruyorum kendime, acep bu þiir nece?
Bir kýsmý da yazarken Türkçe’yi almýyor baz

Þiir diye yanarým baðra basýp közümü
Fazla mý uzattým ne? Bitireyim sözümü
Yoksa ben boþuna mý yoruyorum gözü mü?
Þairimiz çok amma, þiir yazanýmýz az

Bu þiirle çoðunu saldýn belki de gama
Kýrýlýverir bazý yürekler benzer cama
Arada bir dostlarý eleþtirirsin ama
Sözüm sana Çetiner, sen de doðru dürüst yaz.

.
Sosyal Medyada Paylaşın: