Vurdu yine sensizlik... Çaldý kapýmý, "Senli" anýlar... Açmamak için direnirken, Yine açýyorum, çaresizce... Usulca sokuluyorsun içeriye, ÝÇÝME!
Aslýnda hep ordaydýn, hiç gitmemiþtin. Kamçýladýkça içimdeki seni, Yaþattýðým hayalleri, Kendimi kamçýlýyordum belli.
Seni içimden söküp atmaya çalýþtýkça Ben eziliyorum, her gün ölüyorum. Zor oluyor, içimden atamýyorum Belki de istemiyorum. Hep benimle olmaný, içimde kalmaný istiyorum.
Seni deðil aslýnda, Kendimi kamçýlýyorum her defasýnda. Bu yürek senden baþkasýný sevmesin, Seni sevmekten vazgeçmesin diye, Kendime vuruyorum. Ben böyle de mutluyum. Seni sensiz yaþarken bile çok huzurluyum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SİNEM DUYGU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.