Olur kırkayak

Engini unutmuþ yükseðe bakar,
Yalan yanlýþ ikide bir laf sokar,
Her toplumdan birkaç tane çýkar,
Arada aracý olur kýrkayak.

Çok bilmiþlik taslar söyler yalaný,
Ben bilirdim iki ayaklý yýlaný,
Ýyilikten bilmez yüze güleni,
Ýnkar eder nankör olur kýrkayak.

Laf ile üstüne kondurmaz tozu,
Huyuna gidersen kuzudan kuzu,
Kendince enayi görür hep bizi,
Zorbalýktan payýn alýr kýrkayak.

Hak, adalet, tartý ona göre boþ,
Aklý baþýndadýr deðildir sarhoþ,
Ýnsanca dünyada yaþamak ne hoþ,
Gün gelir nefsiyle ölür kýrkayak.

Dünyada yaþamak, gülmek var iken,
Nedir yalan, çile hayat zor iken,
Yanlýþ unut doðru yollar dururken,
Farkýndadýr bunu bilir kýrkayak.


Bu tür kaypaklýklar Veysel’e zýttýr,
Benim tek tarafým mert oðlu mertir,
Kýrkayaklar nasip almamýþ ittir,
Ýnþallah belasýný bulur kýrkayak.


Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın: