“DOST MUSUN DÜŞMAN MI? “

Deli gönül çekilecek kahrýn yok
Acep ne olacak hallerin gönül
Gölgemin peþinden koþturup durdun
Siyaha karýþtý allarýn gönül.

Doymadým ömrümün gençlik çaðýna
Dört mevsim kar yaðdý senin daðýna
Çiçekken sam yeli esti baðýna
Meyveye durmuyor dallarýn gönül.

Garipsin Mevlâ’nýn dünya köyünde
Þekersin eriyen zaman çayýnda
Bülbülü özlerken bahar ayýnda
Goncayken soluyor güllerin gönül.

Ben seni baðlama saz gibi gördüm
Dert ortaðým bildim baðrýma sardým
Kimin gevþettim kimini gerdim
Hiç düzen tutmuyor tellerin gönül.

Yemin ederim ki kitaba dine
Derdimi çýkardýn bir iken bine
Yokuþ mokuþ olsa razýyým yine
Çýkmaza varýyor yollarýn gönül.

Huzura uzaksýn kedere yakýn
Ne kadar aðýrmýþ meðerse yükün
Ömürler bitiyor unutma sakýn
Bir bir tükeniyor yýllarýn gönül.

Benimle didiþip kaþ çatýyorsun
Düþmana gerek yok sen yetiyorsun
Hayalle gerçeði bir tutuyorsun
Bin bahar yeþermez çöllerin gönül.

Bunca yýldýr yordun, hala yorarsýn
Gördüðün her düþü hayra yorarsýn
Dünyada huzur yok boþa ararsýn
Gerçeðe uymuyor fallarýn gönül…

Ýsmail GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: