İSTANBUL
Bir martý cýðlýðý karýþtý vapur dudugune
Uzaklaþýyordu karaköy-kadýköy vapuru iskeleden
Ýnsanlar guvertede bazýsý simit çay derdýnde
Bazýsý sohbette
El salayarak çocuklar martýlara
sarkarken güverteden denýze
Anne babalarý cekýyordu ellerýnden kýzarak
Denýz mavisi yosun kokusu
Doluyordu ciðerlere
Oynaþýyordu guzelim sular güneþýn ýþýklarý ile dans edercesine
Köpük köpük beyazýnda geminin dalgalarýnýn
Ýnsanlar bazýsý mutlu gülüyordu
Yaþlýlar eskiyi anýyordu bastonlarýna dayanarak
Çocuklar ah çocuklar hep gülüþüyorlardý
Kadýnlar rengarenk uzun saçlý kýsa saclý
guneþi kucaklýyorlardý denizi içlerine çekerek
Gemý ilelerken Kadýköye doðru
Tarýhý sahýller kalýrken geride
Martýlar dahada cok baðrýyor daha telaþlanýyorlardý
Dalglarýnda denýzýn Ýstanbul Kokuyordu
Gemýnýn guvertesý ise ÝSTANBULU yazýyordu
ÝSTANBUL ÝSTANBUL ÝSTANBUL bir kareye daha sýðdýrýlmaya çalýþýlýyordu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.